"To będą piękne święta" Karolina Wilczyńska | Wyd. Czwarta Strona |#zaczytanychświąt

 „Lubiła upominki od brata, bo zawsze kupował coś niepraktycznego, ale miłego. Najczęściej maskotkę. Długo miała misia, którego podarował jej podczas ostatnich wspólnych świąt. Był dla niej jak relikwia, stanowił ostatnie wspomnienie tego, który tak nagle odszedł. Trzymała go pod poduszką aż do dnia, w którym stwierdziła, że miś zniknął”.

Fragment książki „To będą piękne święta”

„Zanurz się w lekturze i odkryj swoje miejsce na ziemi. Być może będzie nim właśnie Jagodno!

Jagodno to urokliwa miejscowość położona w Górach Świętokrzyskich, gdzie smaki życia odmieniają się przez wszystkie przypadki. Z jego mieszkankami doświadczamy na równi radości i smutku, miłości i nienawiści, namiętności i samotności. W nadchodzące święta splotą się losy wielu kobiet, bo wszystkim nam towarzyszą podobne uczucia i pragnienie szczęścia. Każdej z bohaterek poświęcony jest osobny rozdział. Poznamy je bliżej i będziemy mogły poczuć się jak jedna z nich!

Ta książka to nie tylko poruszający literacki prezent dla ciebie lub bliskiej osoby, zawiera także kolorowe zdjęcia i praktyczne porady! Razem z bohaterkami oraz czytelniczkami Stacji Jagodno przygotuj niepowtarzalne dekoracje według zawartych w każdym rozdziale instrukcji. Poznaj sekrety, dzięki którym stworzysz idealną broszkę na prezent, świąteczne ozdoby na stół czy piękne szydełkowe gwiazdki.”

Zacznijmy od tego, że może to tylko moje wrażenie, ale wydaje mi się, że „To będą piękne święta” stanowi swego rodzaju reklamę dla poprzednich książek autorki. Wyjątkowo nie uważam, aby było to coś złego, ponieważ książka wypada naprawdę dobrze, jeśli chodzi o treść, a przerywniki, w postaci opisów kolejnych tomów cyklu „Stacja Jagodno” i różnych świątecznych pomysłów, nie przeszkadzają w jej odbiorze. Karolina Wilczyńska stworzyła naprawdę przyjemną opowieść (choć może lepiej byłoby napisać, zbiór opowiadań), która ma być swego rodzaju ukłonem w stronę czytelników Jagodna. Autorka sama przyznaje, że jej książka stanowi „uzupełnienie” historii z poprzednich powieści i ma na celu jeszcze dokładniejsze przybliżenie czytelnikom znanych z kart serii bohaterów. Dla osób, które są już zaznajomione z Jagodnem i twórczością pisarki, będzie to więc niesamowicie przyjemna lektura i pewnego rodzaju wisienka na jagod(n)owym torcie.

Dla tych, którzy po raz pierwszy stykają się z książką autorki i zastanawiają się, czy będzie to dla nich odpowiednia lektura, odpowiadam: „czemu by nie”. Książka jest lekka i przyjemna, czyta się ją ponadto zaskakująco szybko. Historie, które mamy szansę poznać, są życiowe i bardzo uniwersalne, dzięki czemu każdy znajdzie w nich coś dla siebie. Niektórzy doszukają się w nich wyciskacza łez, inni upodobają sobie rozdziały, w których dominuje radosna, wesoła atmosfera, a jeszcze kolejni wyciszą się przy spokojnych, leniwych fragmentach. Każdy z bohaterów ma nam do zaoferowania całkiem odmienną historię. Czasem dominują w nich miłość i ciepło, niekiedy na pierwszy plan wysuwają się ból i niezrozumienie. Czuć przy tym atmosferę nadchodzących świąt Bożego Narodzenia, które są niejakim spoiwem łączącym wszystkie występujące po sobie rozdziały. One i wspomnienia bohaterów, którzy na łamach powieści, przypominają sobie, jak spędzali święta w dawnych czasach. Te najważniejsze, które wpłynęły na ich dalsze losy lub po prostu te, które zostały zapamiętane w postaci bliskiego ich sercom wydarzenia. I choć nie wszystkie z owych retrospekcji okazują się mieć happy end, czytelnik wspomina je razem z mieszkańcami Jagodna, zatracając się we własnej przeszłości. Zaczyna zastanawiać się, jak on sam spędzi tegoroczne święta i jak wyglądały te poprzednie...

W tej książce spodobało mi się przede wszystkim to, że święta to… święta. W całej swojej okazałości i z przyjęciem dobrodziejstwa inwentarza. Karolina Wilczyńska nie boi się stwierdzenia, że w prawdziwym życiu święta wcale nie przypominają tego, co próbują nam wmówić reklamy – nie oznaczają wyłącznie wesołej, ciepłej atmosfery, wspólnego pieczenia pysznych pierników i radosnego obsypywania się mąką, bez zwracania uwagi na powstający w ten sposób bałagan. Nie. Święta to zazwyczaj mnóstwo stresu i wszechobecnego chaosu, przeplatanych kłótniami, ściganiem się z czasem, a także przypadkowym tłuczeniem bombek. Autorka pokazuje je z obu stron: zarówno tej dobrej i przyjemnej, jak i tej gorszej, trudniejszej, o której nikt nie lubi mówić, bo raczej nie jest przez nikogo kojarzona z tak dobrze znaną nam wszystkim, grudniową „magią”. I ten zabieg jest dobry, bo uświadamia nas, że bohaterowie książek nie zawsze muszą być idealni. MY nie musimy tacy być. W końcu raz będzie lepiej, raz gorzej. Raz spędzimy święta w rodzinnej atmosferze, ogrzewając stopy przy kominku i popijając pyszną czekoladę z piankami, a innym los postawi nas w sytuacji, gdy w samotności będziemy zalewać wrzątkiem gorzki barszcz z torebki i tęskniąc za ludźmi, których już przy nas nie ma, marznąć w pustym mieszkaniu bez choinki, czy wigilijnych potraw na stole. Niejednokrotnie zdarzy się, że kiedy w ostatniej chwili zdecydujemy się na upieczenie pysznego, świątecznego ciasta, wyjdzie nam zakalec. I nic na to nie poradzimy, bo na wiele rzeczy nie mamy po prostu wpływu.

Przechodząc do sedna: Jeśli kogoś zainteresowała ta pozycja, ale nie jest pewny, czy po nią sięgnąć, niech dłużej się nie zastanawia i zabiera za czytanie. „To będą piękne święta” Karoliny Wilczyńskiej usatysfakcjonuje potencjalnego czytelnika i sprawi, że zacznie z niecierpliwością spoglądać w kalendarz, wyczekując nadejścia świąt. Jeśli ktoś ma ponadto zdolności manualne, a nuż zechce przetestować pojawiające się w książce pomysły na zimowe dekoracje. Ze swojej strony mogą z czystym sumieniem polecić tę pozycję każdemu miłośnikowi około świątecznego klimatu ;)

 

Dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona za możliwość przeczytania książki.